پیاز یک محصول فصل سرد است به همین دلیل کشت پیاز در دمای ۱۳ الی ۲۴ درجه سانتیگراد سازگار بوده ولی یخبندان را تحمل نمیکند. پیاز گیاه غده دار از خانواده آلیوم (Allium) می باشد. همچنین گیاه تک لپه ای دو ساله به حساب می آید که در سبزی کاری کشت پیاز را یک ساله در نظر می گیرند.
پیاز را می توان در بهار یا پاییز کاشت. پیاز معمولا در رنگ های سفید، زرد و قرمز/بنفش وجود دارد. اگرچه پیاز منبع ویتامین های A و C است، اما بیشتر به عنوان طعم دهنده در سایر غذاهای غذایی استفاده می شود.

انواع پیاز
به طور کلی متناسب با آب و هوای منطقه شما سه نوع پیاز وجود دارد که می توانید انتخاب کنید:

پیازهای روز کوتاه هنگامی که هر روز 10 تا 12 ساعت روشنایی داشته باشد شروع به تشکیل پیاز می کنند. آنها در مناطقی که تابش تابستان نسبتاً کوتاه است به خوبی کار می کنند. این نوع پیاز در اواخر تابستان و اوایل مهر کاشته می شود.
پیازهای روز بلند وقتیکه 14 تا 16 ساعت در روز روشنایی دارند، شروع به تشکیل پیاز می کنند. آنها برای آب و هوایی که روزهای تابستان نسبتاً طولانی دارند مناسب هستند. این نوع پیاز در بهار که طول روز بلندتر است کاشته می شود.
پیازهای خنثی روزانه زمانی شروع به تشکیل پیاز می کنند که هر روز 12 تا 14 ساعت از نور روز را تجربه کنند. و در مناطق با آب و هوای ملایم و معتدل مناسب هستند.
به طور کلی پیاز های روز بلند در مناطق سردسیر و پیاز های روزکوتاه در مناطق گرمسیر مناسب تر هستند.
کاشت پیاز
اول از هر چیزی با توجه به شرایط محیطی نوع پیاز مورد کشت را باید انتخاب کنید. کاشت پیاز می تواند با استفاده از بذر پیاز و یا پیازچه باشد.
بذر یا نهال؟
در صورت خرید بذر تعداد بیشتری از انواع در مقایسه با مجموعه یا نهال وجود خواهد داشت ولی طول دوره رشد طولانی تر (حدود 90 روز) خواهد شد. در کاشت بذر در ردیف هایی به فاصله 10 الی 20 سانتی متری، بذرها به فاصله 2 الی 6 سانتی متر در عمق حدود دو سانتی متری کاشته می شود. روش دست پاش هم مرسوم است که در این روش شیارهایی به فاصله حدودا 20 سانتی متری و عمق 5 سانتی متری ایجاد شود، بعد از ریختن بذرها در گودال روی آن ها خاک ریخته شود. البته روش دستباش نیاز به تنک کردن بعد از رشد گیاه دارد.
کاشت پیازچه محبوب تر است زیرا گیاه مقاوم تر خواهد بود. در کاشت پیازچه فقط کافیست خاک را به عمق 10 سانتی متر حفر کنید و پیازچه ها را به فاصله متوسط 7 سانتی متری درون آن قرار دهید.
مراقبت از پیاز
نور

پیازها برای رشد مناسب به آفتاب کامل، حداقل شش ساعت در روز نیاز دارند. در کشت پیاز، هرچه نور خورشید بیشتر باشد، بهتر است.
خاک مناسب
خاک مناسب عنصر اصلی رشد موفقیت آمیز پیاز است. خاک مناسب برای کشت پیاز باید زهکشی بالا و همچنین مواد آلی تجزیه شده داشته باشد. پیازها PH کمی اسیدی و خنثی را ترجیح می دهند، 6 الی 7 مناسب است. لوم خاک مناسبی برای بذر و نهال است. خاک رس سنگین از رشد پیازها جلوگیری می کند.
آبیاری
پیاز برای رشد مناسب غده ها به آبیاری منظم نیاز دارد. اما بیش از حد آب ندهید و اجازه ندهید که پیازها در خاک مرطوب بنشینند، زیرا این امر می تواند منجر به پوسیدگی پیاز شود.
آبیاری یک بار در هفته معمولاً در بهار کافی است. اما ممکن است در آب و هوای خشک و باد بیشتر به آبیاری بیشتر نیاز داشته باشید. پیاز را به آرامی و عمیق آبیاری کنید تا به رشد ریشه های سالم و سالم کمک کند.
دما و رطوبت
پیازها با توجه به انواعشان برای رشد ایده آل در مزارع کشت می شوند. دمای مطلوب رشد رشد پیاز ۲۰ الی ۲۵ درجه سانتیگراد است. و در این دما غده های پیاز به خوبی رشد خواهند کرد.
بعلاوه، کاشت بذر در هوای سرد ممکن نیست و دما باید حداقل 12 درجه باشد. سرمای بیش از حد باعث تندی پیاز می شود.
کود
برای حمایت از رشد پیاز، هر چند هفته یک بار آنها را با کود نیتروژن بالا بارور کنید، که موجب تولید پیازهای بزرگ می شود، کود حیوانی و کمپوست هم در ابتدای کاشت لازم است. برای تقویت بیشتر می توانید کودهای فسفره را در عمق 15 سانتی خاک قبل از کشت قرار دهید.
از به کار بردن کودهای تجاری با مقادیر بالای آمونیک برای پیاز خودداری کنید زیرا پیاز به آمونیاک حساس است. معمولا از کودهای شیمیایی حدود ۶۰ الی ۹۰ کیلوگرم در هکتار ازت و پتاس و ۱۲۰ الی ۱۸۰ کیلوگرم در هکتار اسید فسفریک استفاده میشود.

کاشت پیاز در گلدان
پیاز را می توان در ظروف یا در زمین کشت کرد، برای کاشت در گلدان به یک گلدان با اندازه خوب نیاز دارید که حداقل25 سانتی متر عمق داشته باشد تا ریشه ها را در خود جای دهد. قطر گلدان باید حدود 20 سانتی متر باشد. اگر چند پیاز را در یک گلدان می کارید، برای هر پیازی که می خواهید بکارید، گلدانی را انتخاب کنید که بتوانبد به هر پیاز 8 سانتی متر اختصاص دهید.
آفت و بیماری های پیاز
پوسیدگی؛ در خاک های مرطوب ممکن است با پوسیدگی گردن یا ساقه یا پوسیدگی پیاز روبرو شوید. با اطمینان از تخلیه خاک و گردش هوا از پوسیدگی جلوگیری کنید.
تقسیم: اگر در حین تشکیل پیازها خاک خشک بماند، پیازها شکسته یا دو برابر می شوند.
تریپس: این حشرات کوچک با رنگ قهوه ای مایل به زرد از برگ تغذیه می کنند و باعث پیچ خوردگی و پیچ خوردگی می شوند. حملات مکرر باعث می شود گیاه رشد نکند، بنابراین پیازها بالغ نمی شوند.
کرم ریشه پیاز: این لاروها از تخمگذاری توسط مگسهای قهوه ای در نزدیکی پایه گیاهان پیاز به وجود می آیند. تخم ها در ساقه ها فرو رفته و از گیاهان زیر خاک تغذیه می کنند و در نهایت پیاز را از بین می برند.
بلافاصله گیاهان بیمار را برداشته و دور بریزید.
حتماً گونه هایی را انتخاب کنید که متناسب با طول روز در منطقه شما باشد و انواع مقاوم در برابر بیماری را بکارید.
برای جلوگیری از میرایی و سایر بیماری های قارچی، بذر را ضدعفونی کنید.
برداشت پیاز
زمان لازم برای رسیدن پیازها به نوع و زمان کاشت آن ها بستگی دارد. اما پیاز را می توانید در هر مرحله برداشت کنید، حتی از نهال هایی که از یک ردیف سبز شده اند می توان به عنوان پیاز سبز استفاده کرد. اگر به عنوان پیاز سبز استفاده شود، می توان آنها را از زمانی که اندازه کوچکی دارند تا زمانی که شروع به تشکیل پیاز می کنند برداشت کرد.
پیازهایی که در ماه های مهر / آبان کاشته می شوند یا در دی / بهمن پیوند می شوند باید در اردیبهشت / تیر پیاز تولید کنند.

پیازها زمانی کاملا بالغ می شوند که بخشی از غده از خاک بیرون بزند و تقریباً نیمی از برگ های بالایی آن فرو ریخته شود، همچنین پوست پیازها حالت کاغذی پیدا کنند.
بهتر است پیازها تا زمان ریزش 50 درصد یا بیشتر از قسمت های ساقه های سبز، در زمین باقی بمانند.
غده ها در یک مکان گرم و خشک و با گردش هوا خوب قرار دهید تا خشک شوند بعد از آن می توانید پیازها را ذخیره سازی کنید. محیط ذخیره سازی هم باید گردش خوب هوا داشته باشد.