راهنمای 0 تا 100 کشت باقلا در ایران!

باقلا یک محصول سرما دوست است که حاوی پروتئین گیاهی فراوانی است و همزمان موجب افرایش سطح نیتروژن در باغ شما می شود و همچنین کشت آن نسبت به سایر گیاهان زراعی ساده تر است. باقلا ارقام مختلفی دارد و می توان در بهار یا پاییز به کاشت باقلا اقدام کرد. در این مقاله به بررسی نحوه کشت باقلا و همچنین معرفی انواع ارقام آن می پردازیم.

7 مورد از رایج ترین ارقام باقلا

باقلا یک محصول مخصوص فصل خنک است که انواع مختلفی از باقلاها در دسترس هستند، دانستن اینکه از بین این گزینه های مختلف کدام را برای کاشتن انتخاب کنیم می تواند مفید باشد.
Vicia faba، نام گیاه شناسی این گونه، یکی از قدیمی ترین محصولات کشاورزی است که ارقام مختلف از آن وجود دارد.

آشنا شدن با ارقام شناخته شده به شما کمک می کند که متناسب با طول فصل رشد و همچنین شرایط رشد محلی، شما انتخاب مناسبی برای کشت باقلا داشته باشید.

• آگوادولس (Aguadulce)

این رقم فصل رشد کوتاه تری دارد و تنها به 70 تا 90 روز نیاز دارد تا به یک محصول بهاره بالغ شود.

• بل (Bell)

به طور معمول به عنوان یک محصول پوششی یا برای علوفه دام استفاده می شود و به سرما تا منهای 20 درجه سیلسیوس مقاوم هستند.

زرشکی گلدار (Crimson Flowered)

این رقم با نام «گل زرشکی» نیز شناخته می‌شود که با شکوفه های سرخابی برای گرده افشان ها بسیار جذاب هستند.
کاشت این نوع باقلا در بهار به مدت 90 روز است که گیاه رشد می کند و بالغ می شود، و در کشت پاییزه 160 روزطول می کشد.

• دیانا (Diana)

“دیانا” واریته ای پرمحصول است که غلاف‌ها بین10 الی 12 سانتی متر طول دارند و تا منهای 10 درجه سیلسیوس مقاوم هستند.

• رابین هود (Robin Hood)

رابین هود یک رقم کوتاه و فشرده است که غلاف هایی را تولید می کند که هر کدام شامل چهار تا شش دانه سبز هستند و محصول بهاره آن در 90 تا 100 روز بالغ می شود.

• استرئو (Stereo)
• لوران شیرین (Sweet Lorane)

این رقم باقلا بسیار پربار و مقاوم به سرما است از این نوع باقلا می توان به عنوان گیاه پوششی و نیز برای تولید محصولی خوش طعم استفاده کرد.

چه چیزی این ارقام را از یکدیگر متفاوت می کند؟

نوع بزرگ و مسطح که ممکن است بیشتر با آن آشنا باشید.
دانه‌های درشت آن‌ها بسته به نوع آن‌ها در مجموعه ‌ای از رنگ‌ها، از جمله سفید، خرمایی، قهوه‌ای، سبز یا بنفش وجود دارند. این دانه ها معمولاً حدود یک 2 سانتی متر طول شان است.

زمان کاشت باقلا

اسفند یا فروردین: بذرها را در شرایط گلخانه ای یا بیرون بکارید.
فروردین یا اردیبهشت: گیاهان کاشته شده در داخل گلخانه را به بیرون منتقل کرده و بکارید.
اردیبهشت تا اواخر شهریور: غلاف های باقلا را برداشت کنید. (محصول بهاره)
مهر و آبان: از بین گیاهان موجود، انواع مقاوم را برای کاشت پاییزه انتخاب کنید.

نحوه پرورش باقلابه چه صورت است؟

برای کاشت باقلا، بذرهای آن را در بهار یا پاییز در یک ردیف به فاصله 20 سانتی متر و در ردیف هایی به فاصله 60 سانتی متر از هم بکارید. اگر در یک منطقه سردسیر زندگی می کنید و مشکل خاک سنگین یا موش دارید، ابتدا بذرها را زیر یک پوشش بکارید و شش هفته بعد پوشش را برداشته و اجازه رشد به گیاهان جوان را بدهید. برای جلوگیری از شکل گیری مشکل مگس سیاه ، نوک گیاهان را از هم جدا کنید. لطیف ترین لوبیاها زمانی برداشت کنید که غلاف هایشان حدود 6 سانتی متر طول دارند.

نحوه کاشت بذر باقلا

بذرهای باقلا بزرگ هستند، بنابراین کاشت آنها بسیار آسان است. بذرها را در فاصله حدود پنج سانتی متری از سطح خاک بکارید. رقم های مقاوم، مانند «آگوادولس» را می‌توان برای کشت پاییزی کاشت. کاشت بهاره به طور کلی قابل اطمینان تر است، در ماه اسفند یا فروردین برای کشت بهاره اقدام کرده و برداشت آن را در تابستان انجام دهید.

نحوه کاشت باقلا در فضای باز به چه صورت است؟

قبل از کاشت، مقدار زیادی کمپوست یا کود دامی را در محل کاشت به خوبی با خاک مخلوط کنید.
سوراخ هایی به عمق 5 سانتی متر ایجاد کنید که بین هر کدام حدود 20 سانتی متر از هم فاصله داشته باشد یا در ردیف های دوتایی به فاصله 60 سانتی متر از هم بکارید.
بذرها را در عمق 5 سانتی متر بکارید.
روی دانه ها را با خاک بپوشانید، آن را سفت کنید و به خوبی آبیاری کنید.
در صورت سرد بودن هوا، سطح خاک را با کلوش باغبانی بپوشانید.

کاشت باقلا در گلخانه

اگر در یک منطقه سردسیر زندگی می کنید، خاک سنگین یا غرقابی دارید یا با موش ها (که دانه ها را می خورند) مشکل دارید، بهتر است باقلا را در گلدان های نسبتا بزرگ یا ماژول های داخل خانه بکارید.

گلدان ها یا ماژول های کوچک را با کمپوست چند منظوره بدون ذغال سنگ نارس پر کنید.
یک دانه را در هر گلدان یا ماژول به عمق 5 سانتی متر قرار دهید.
در مکانی خنک و عاری از یخ زدگی نمونه ها را قرار دهید ودر صورت قرار دادن نمونه ها در گلخانه، آن را گرم نکنید تا ظرف سه هفته گلدان ها جوانه بزنند.
پس از شش هفته، زمانی که ریشه ها گلدان خود را پر کردند، می توانید گیاه را بیرون بکارید یا در گلخانه نگه دارید.

نحوه کاشت گیاهان باقلا بیرون از گلخانه

اگر کاشت باقلا خود را در گلدان شروع کرده اید، زمانی که ریشه ها گلدان خود را پر کردند، آماده کاشت بیرون از گلخانه خواهند بود. آن ها به فاصله 20 سانتی متر از هم بکارید و به خوبی آبیاری کنید.
نحوه مراقبت از گیاهان باقلا

ناحیه تازه کاشته شده را با توری بپوشانید تا بذرها را در برابر پرندگان و سنجاب ها محافظت کنید. بسته به شرایط آب و هوایی و خاک، نهال ها باید در چند هفته ظاهر شوند.

به محض اینکه گل‌ها ظاهر شدند، مرتبا آبیاری کنید و بین ردیف‌ها بیل بزنید تا علف‌های هرز فرصت رشد کردن نداشته باشند.

گیاهان بلندتر لوبیا پهن نیاز به تکیه گاهی مانند یک میله باریک دارند – در انتهای هر ردیف تکیه گاه های محکم قرار دهید و سپس ردیف هایی از رشته ها را با فاصله 30 سانتی متری دور آنها بپیچید تا گیاهان را نگه دارید.

نحوه برداشت باقلا به چه صورت است؟

اگر می‌خواهید باقلا را در غلاف‌هایشان بخورید، آن‌ها را کاملاً جوان (زمانی که حدود 6 سانتی‌متر طول دارند) قبل از اینکه فرصتی برای سفت شدن یا تلخ شدن داشته باشند، برداشت کنید اما برای خوردن دانه آنها، کمی بیشتر صبر کنید تا بتوانید به وضوح ببینید که غلاف ها از دانه باقلا برآمده شده اند.

پس از برداشت، گیاهان را تا حد امکان در زمین بگذارید. مانند سایر حبوبات، باقلا دارای باکتری های تثبیت کننده نیتروژن در گره های سیستم ریشه خود است که باعث افزایش سطح نیتروژن در خاک می شود. محصولاتی که در سال بعد در این منطقه کشت می کنید از مزایای افزایش نیتروژن سطح خاک بهره مند خواهند شد.

آفات و بیماری های مهم باقلا کدامند؟

مگس سیاه باقلا

مگس سیاه در بهار به صورت کلونی های متراکم روی نوک شاخه های نرم و جوان تکثیر می شود و می تواند رشد را متوقف کند. به محض ظاهر شدن اولین گل ها، نوک شاخه های حساس را به هم بچسبانید – این باید به طور قابل توجهی مشکل را کاهش دهد.

سوسک‌های قهوه‌ای و پوزه‌دار

به طول 4 میلی‌مترند و به ندرت آسیب شدیدی ایجاد می‌کنند. گیاهان به راحتی زنده می مانند، مگر اینکه کوچک و به شدت آلوده باشند. هر سوسکی را که می بینید از بین ببرید.

لکه شکلاتی در باقلا

این بیماری قارچی باعث ایجاد لکه های قهوه ای مایل به قرمز در سراسر گیاه می شود. این حالت به ویژه در گیاهانی که در پاییز، در هوای مرطوب و مرطوب یا در گیاهانی که نزدیک به هم به حالت فشرده هستند، رایج است که می تواند باعث از بین رفتن گل ها (و در نتیجه باقلاها) شود و باعث از بین رفتن کل گیاه شود. هیچ کنترل شیمیایی در دسترس نیست، بنابراین سعی کنید جریان هوا را در اطراف گیاهان به حداکثر برسانید، هر گونه علف های هرز را حذف کنید، و هر گونه مواد آلوده پای گیاه را دور بریزید و از ذخیره و نگهداری بذر گیاهان آلوده خودداری کنید.

منابع:

• www.gardenersworld.com
• gardenerspath.com